Occasiontest: Stekkeren zonder stress? 28 juli 2022

Ongeveer 10 jaar geleden zagen we de eerste plug-inhybride’s op de markt. De Opel Ampera en plug-in versie van de Toyota Prius waren een van de eerste zogenaamde PHEV’s. Vanaf 2013 stond de Mitsubshi Outlander in een klap bovenaan de Nederlandse verkooplijsten. Dit kwam vooral door de wel erg royale fiscale voordelen voor de zakelijke rijder. Veel van die rijders maakten vooral daar gebruik van en niet zo zeer van het accupakket. Daardoor liep het imago van de PHEV een flinke deuk op. Onterecht, want bij juist gebruik van de PHEV, zal deze zeker bijdragen aan het verlagen van benzineverbruik en CO2 uitstoot.

Niet volledig elektrisch, wel duurzamer

De laatste jaren is de PHEV juist sterk in opkomst als alternatief voor mensen die in een volledig elektrische auto nog teveel beperkingen zien. In het begin waren het vooral nog de fiscale voordelen die de consument in een plug-inhybride dreven. Op dit moment zijn het de hoge brandstofprijzen die het interessant maken voor een overstap. Je kunt de stroom van je zonnepanelen immers beter in jouw auto stoppen dan terugleveren aan het net. Héél veel van onze ritjes zijn eigenlijk niet zo ver. Met een PHEV kun je deze dus zonder benzine te verbruiken volbrengen.

Natuurlijk heeft de PHEV ook nadelen, je hebt eigenlijk twee aandrijflijnen in een auto. Dat is heel veel techniek aan boord, met alle risico’s van dien. Stekker je niet, dan zijn het zware auto’s die als de accu eenmaal leeg is, duurder rijden dan de hybrideversies zonder die extra grote accu.

De kandidaten voor deze test

Vandaag gaan we op pad met twee luxepaarden. Volvo is al een tijdje succesvol met de PHEV-modellen die ze verkopen als recharge. De XC40 is de “kleinste” in de SUV range van Volvo. De XC40 T5 Twin engine is uitgevoerd met R-Design pakket en zit op €52.950,-.

Hyundai is al jaren actief met de Tucson, maar pas met de introductie van de laatste versie begin 2021, is er ook een plug-in leverbaar die Hyundai gewoon PHEV noemt. De N-line is net als de Volvo R-design voorzien van een sportief sausje en een paar duizend euro voordeliger. In de Private lease is de Tucson ook een paar tientjes voordeliger.

De Aandrijving

Op papier geven de auto’s elkaar weinig toe. De motor van de Volvo heeft 3 cilinders en 1.500 cc. De Hyundai heeft 1 cilinder meer en is met 1.600 cc net iets groter. Beide auto’s beschikken over 180 PK en 265 Nm aan koppel.

De elektrische ondersteuning ontloopt elkaar ook weinig met respectievelijk 82 en 91 PK. Gecombineerd komen beide auto’s boven de 260 PK uit. Het moge duidelijk zijn dat dit meer dan voldoende is voor een flinke versnelling. De Volvo heeft een wat kleinere batterij die zorgt voor een lager gewicht, maar ook minder elektrisch bereik. Tijdens de testperiode komt de Hyundai ruim 60 kilometer voordat hij overschakelt op hybridemodus. De Volvo XC40 komt niet verder dan een kilometer of 35/40.

Het Exterieur

De XC40 is inmiddels een vertrouwde verschijning op de Nederlandse wegen. Daarmee is het voor Volvo de spiritueel opvolger van de V40. Geheel in de huidige trend is het een midi SUV voorzien van enkel voorwielaandrijving. Hij is naast de plug-in ook leverbaar als mild hybride en volledig elektrisch. Het R-design pakket is subtiel uitgevoerd, je herkent de R-design aan de 19 inch velgen en zwarte accenten.

De Tucson is met zijn opvallende koplampen al geen dertien in een dozijn auto. Het N-line pakket doet daar nog een schepje bovenop met andere bumpers, velgen en sideskirts. Ten opzichte van de Volvo misschien wat veel, maar dan kun je nog altijd kiezen voor de Premium die tegen dezelfde prijs leverbaar is.

Het Interieur

In het interieur zijn de verschillen groter. De stoelen in de Hyundai zijn prima, maar de stoelen in de Volvo zijn, zoals je van een Volvo verwacht, top! Op het gebied van afwerking en materiaalgebruik zijn de verschillen zichtbaar, maar kleiner dan je zou verwachten. Ook hier is de Volvo de betere.
Daarentegen is de ergonomie in de Tucson beter voor elkaar. Alles zit op een logische plek en met name het navigatiesysteem is veel sneller, moderner en logischer ingedeeld dan in de Volvo. Qua interieurruimte zijn de verschillen minimaal. Met uitzondering van de kofferbak. De kofferruimte in de Tucson is met 558 liter meer dan 150 liter groter dan de Volvo. Met de banken omgeklapt is het verschil nog groter.

Het Rijgedrag

Rijden doen beide auto’s zoals je van een SUV in deze klasse verwacht: comfortabel, stil en niet heel sportief. Het onderstel van de Volvo voelt iets comfortabeler. De Tucson is wat straffer zonder daarbij meer stuurgevoel te geven. De Tucson is standaard voorzien van 4 wielaandrijving terwijl de Volvo alle 262 PK’s op de voorwielen loslaat. De Tucson krijgt het vermogen dus makkelijker op de weg en het 4WD systeem geeft meer vertrouwen zodra de kwaliteit van de weg afneemt.

Het verbruik is sterk afhankelijk van hoeveel je stekkert, maar gezien het flink grotere elektrische bereik van de Tucson komt deze er op de vergelijkingssite spritmonitor het zuinigste af. Met goed stekkeren komen wij tijdens de testperiode tot een verbruik van 2.4L op 100 KM over een traject van bijna 1.000 kilometer.

De Conclusie

Het succes van de XC40 komt niet uit de lucht vallen. Het is een hele goede auto en bovendien zal het imago van Volvo niemand tegen het hoofd zal stoten. Hij is erg comfortabel, mooi afgewerkt en niet heel veel duurder dan de Tucson. Qua uitrusting, elektrisch bereik en kofferruimte moet hij toegeven op de Hyundai. Daarnaast staat Hyundai qua betrouwbaarheid hoger aangeschreven. Dat zie je onder andere terug in de garantietermijn. Daarnaast zijn er nogal wat horrorverhalen over de eerste XC90’s met Recharge techniek.

De Tucson bewijst hoe ver Hyundai inmiddels is. Dat zou je bevooroordeeld kunnen vinden maar niet toevallig won hij tot nu toe alle vergelijkingstests in de Autoweek. De Volvo doet meer premium aan en dat voel je, maar het verschil met de Tucson is te overzien. Veel zaken in de Hyundai logischer geregeld en dat maakt dat je er wat makkelijker mee wegrijdt.